01/04/11

Subvencionar en tempos de crise (I): o contexto


Comezo aquí unha serie de artigos de análise das subvencións a entidades sen fin de lucro que o Concello de Mugardos concedeu durante os anos 2005 a 2010. E comezo facendo unha breve composición de lugar:

Durante os últimos 25 exercicios o Concello de Mugardos mantivo un crecemento medio dos seus orzamentos do 12,5%. Só decreceu en catro ocasións, a última delas o ano pasado, cando se reduciu nun 4,47% respecto do 2009, ano que probablemente manteña a "plusmarca" durante algún tempo debido á crise económica e algunha cuestión máis.

A instalación da pranta regasificadora en Punta Promontorio aportou ás arcas municipais, entre licenza de obra, Imposto de Bens Inmobles (IBI) e Imposto de Actividades Económicas (IAE) algo maís de 7 millóns de euros entre 2004 e o 2010. Isto é: Reganosa aportou nos últimos 7 anos 1 de cada 6 euros dos presupostos.

Sen embargo, non houbo un reflexo claro na partida destinada á colaboración económica coas sociedades mugardesas, que viron como aquela minguaba do 0,57% no 2005 ao 0,48% no 2010 malia os anos de bonanza. O aparente destaque do 2008, con 5.850 € máis ca o ano anterior destinados a subvencións, non é tal se o observamos en termos porcentuais. De manter o 0,57% do 2005 no 2008 a partida tería sido 1.358 € meirande, e ata 7.598 € no 2009. Coa reducción dos ingresos ao Concello abondaríalle con manter a partida para achegarse de novo aos valores do 2005. En troques, 2009 e 2010 foron os anos de menos esforzo económico neste capítulo. A sensación xeral é a de certo inmobilismo, incluso retroceso, onde o Concello procura manter unha previsibilidade, unha pax romana co movemento asociativo, evitando entrar de cheo nunha reforma (verdadeiramente, unha redacción completa) dunhas bases reguladoras rigorosas, obxectivas e transparentes.


En vindeiros artigos irei debullando o statu quo desta pax subvencionada.

25/03/11

O duodécimo xogador na Pedreira


Custou moito tempo recuperar unha categoría que ao Galicia lle pertence pola súa historia, pola súa masa social, polo seu prestixio como un dos mellores clubs aficionados de Ferrolterra. A do ano pasado foi a mellor clasificación do Galicia de Mugardos en 25 anos, desque a mediados dos 80 rematara 6º, naqueles tempos nos que chegara a rozar cos dedos da man a Terceira División.

Os tempos seguen sendo bos, o Galicia segue loitando na división de prata do fútbol galego, pero a realidade demóstranos o excepcional da campaña pasada e lémbranos o que custa a categeoría. Hai seis anos non fomos quen de manternos. Tardamos catro tempadas en volver, pero non queremos marchar.

O domingo ás 17:00 a afición galicista será o duodécimo xogador no campo da Pedreira. Contra o Foz romperemos esa xeira de sete partidos sen coñecer a victoria que nos condena ao sufrimento. Son cinco as citas que restan na Pedreira, só cinco, e o equipo precisa dos seus seareiros. Pagará a pena, como nas grandes xornadas que nos ten ofrecido.

10/03/11

Dereitos, favores e o oitavo mandamento


"Non dirás falso testemuño nin mentirás." oitavo mandamento do Catecismo Católico.

Vivimos nun Estado aconfesional. A relixión non é cultura, é relixión. Por iso a Administración Pública distingue as agrupacións culturais das relixiosas e as clasifica en distintos rexistros. Diferéncianse así os recursos públicos destinados a financiar as actividades culturais, non restrinxidas por motivos de culto, do financiamento a actividades relixiosas, que dispoñen do seu propio Rexistro de Entidades Relixiosas.

As confrarías que participan na Semana Santa ferrolana, por exemplo, segundo recollen nos seus respectivos sitios web, son ordes, irmandades, asociacións de fieis... pero non asociacións culturais.

Mugardos is different.

En Mugardos, en troques, a Cofradía de Jesús de Nazareno, malia non ocultar unha estrutura interna idéntica á das ordes ferrolanas (fundanda e con sede canónica na propia Igrexa de San Xiao de Mugardos, con Irmán Maior, Conselleiros de Organización, Culto e Convivencia, etc.), esquivou a regulamentación do Rexistro Provincial de Asociacións, que exclúe expresamente "igrexias, confesión e comunidades relixiosas" e inscribiuse como asociación cultural, á par de entidades como o Galicia de Mugardos o Club do Mar, a Comunidade O Zulo ou a Asociación de Montaña e Escalada Bestarruza. Non fixo así Portomagno, malia desenvolver en ocasións actividades de indubidable interese socio-cultural, como a campaña anual "Recicla co comercio" (aberta a tódalas nenas e nenos dos colexios do municipio, sexan ateas/os ou da fe católica, protestante, budista, xudía ou musulmana), e si se rexistrou en concordancia coa súa natureza como asociación de empresarias/os.

Pero é que así, os nazarenos podían entrar no reparto dos recursos públicos que o Concello de Mugardos destina ás actividades culturais. Se eles mesmos non caeran na conta, alguén debeu de asesoralos. Porque, simpatías persoais do rexedor coa fe católica aparte (lembremos a súa abstención na moción a favor do matrimonio homosexual, rompendo a disciplina de voto do BNG, e a defensa que fixo "do que é natural"), os nazarenos entraron con bo pé grazas a unha practicamente nula regulación das subvencións municipais (ver aquí tamén) que abre de par en par as portas ao amiguismo, ao clientelismo e á arbitrariedade que, de poder (e poden), entrarán ata a cociña. O PSOE preguntaba no Pleno do 30 de decembro do 2010 a que se debía que esta Cofradía de Jesús de Nazareno recibise maior subvención que a Asociación de Pensionistas e Xubilados/as Piñabeta, a Asociación Cultural Rondalla Mugardesa ou a Asociación de Empresarios/as de Comercio e Hostalería Portomagno. Non houbo resposta.


A Festa do Polbo tamén é unha boa ocasión para recibir axudas públicas por parte do Concello. As asocións que dispensan polbo á mugardesa na carpa da festa recadan o beneficio neto da súa venda, logo de que o Concello sufrague o custo do cefalópodo.

Jesús de Nazareno chamou ás portas da Festa do Polbo este ano e o BNG abriullas gustoso. Mais na Comisión de Cultura e Deportes atopouse coa oposición da Oposición (claro). PP, PSOE, EU-IU e IpMU opuxéronse a que a confraría relixiosa absorvese parte dos beneficios dun pastel pulpeiro que ten como finalidade axudar ás sociedades que desenvolven un traballo cultural ao longo do ano, de utilidade pública para o conxunto da cidadanía. O BNG quedou só e a proposta envainou. Jesús de Nazareno reclamou e, en xesto cómplice, o PP decidiu entón absterse para concederlle o mérito ao BNG de ser o único grupo político responsable da consumación da irregularidade. E o BNG consumouna, desoíndo as opinións contrarias do resto de grupos.

A explicación do Goberno

Pero, ¿con que argumentos se defende o BNG? Para o presidente da Comisión de Cultura non había outra opción que a de incluír á agrupación relixiosa na Festa do Polbo, xa que forma parte de pleno dereito do rexistro de asociacións e a súa solicitude cumpría "en tempo e forma". Á marxe da sospeitosa inscrición da Cofradía de Jesús de Nazareno como asociación cultural, ¿a que tempo e a que forma se refire o concelleiro de Cultura? Tras vinte edicións (dende o 2010 declarada de Interese Gastronómico pola Xunta de Galicia) e o paso de distintas organizacións políticas pola responsabilidade na área (agora o BNG, mais antes tamén o PSOE), a Festa do Polbo continúa sen un regulamento que estableza unhas normas, uns dereitos e unhas obrigas das partes implicadas (Concello e sociedades). Todo é discrecional, sen regras, dende o que atinxe ás sociedades participantes ata o protocolo a seguir canto á mesa presidencial, a onde se convidan ou exclúen ao resto de entidades a criterio do propio Alcalde, que, de feito, ten excluído a sociedades inscritas tamén no rexistro municipal (como a Portomagno, a A.C. Bezoucos ou a A.V. O Cruceiro de Meá) en base a non se sabe que criterios. Pero é que, sen regulamento, non hai demasiadas ferramentas para que entidades ou persoas defendan os seus dereitos, que quedan convertidos en favores ou grazas persoais de Xosé Fernández Barcia. Esa visión distorsionada que fai dos dereitos favores e que o propio Alcalde evidenciou no Pleno do 28 de xaneiro do 2011, no debate sobre unha moción da oposición que reclamaba, tamén, un regulamento de uso da web. Para el o seu funcionamento trátase "dun compromiso que teño eu" e "si os demais que estean no futuro non o queren facer pois é problema deles".

Eis a evidencia da "seriedade" da que presume o ainda Alcalde de Mugardos. O seu compromiso co futuro deste concello máis aló do seu réxime. O seu rigor e a súa equidade coa cidadanía a quen di servir sen distincións. Eis a mostra do que, acrecentándose ano tras ano, pretenderá impoñer outros catro anos máis, avergoñando (en lugar de achegarse) aos poucos críticos que aínda aturan a deriva do seu narcisismo dentro do BNG de Mugardos. Unha triste longa noite de pedra para a transparencia nesta vila.

Quixera dar grazas a Pilar Díaz Otero, quen dende o seu perfil no Facebook fixo pública a decisión do Presidente da Comisión de Cultura e prestouse a aclarar as dúbidas que xurdian ao respecto.

08/03/11

¡Salven a los Mugardos!



A campaña de promoción da nosa vila máis productiva de tódolos tempos (ever and ever). Sen dúbida. ¡Fóiselles das mans!

03/03/11

O mes da peseta

agalega.info - Videos das noticias dos informativos da TVG

Non sorprende demasiado a repercusión da enésima campaña de Portomagno, a Asociación de Empresarias/os de Comercio e Hostalería de Mugardos. Unha, porque co volume de iniciativas que desenvolven ao longo do ano algunha vez habían de conseguir dar co quid mediático. Outra, porque en tempos de crise á prensa resúltalle atractiva a proposta da volta á peseta, como unha metáfora da desesperación económica que padecemos ata non sabemos aínda cando.

Parabéns a Portomagno e sorte con esa outra campaña en marcha: o Día do Pai.

26/02/11

A longa viaxe do gas


Unha regra elemental das empresas é a de mercar barato para vender caro (ou esa outra dos bancos, que che emprestan un paraugas cando fai sol e cho reclaman cando chove). Por iso sería preciso unha boa explicación para entender algúns movementos do gas que chega a Mugardos. O día dos namorados o Cheik el Mokrani descargaba en Reganosa gas dende a convulsa Alxeria. O mesmo día que este buque saía da ría outro, o SCF Polar, cargaba en Reganosa para viaxar ata Xénova.

Seguro, segurísimo que han de ter unha boa explicación para que entendamos por que o gas de Xénova percorre máis de cinco veces (4540 millas náuticas) o traxecto que a separa de Orán (715). Porque así, de primeiras, o concepto de "negocio" semella como un pouco confuso. ¿Quen paga ese sobrecuste? ¿Que está pasando co negocio enerxético? ¿A quen están tomando por parvos?

Unha lectura recomendada: "Usted pagará los platos rotos del affaire Sonatrach", de Amaia Arteta no xornal Capital.

22/02/11

¿E ti de quen ves sendo?


O top-25 dos apelidos mugardeses non debe ser moi distinto nos seus primeiros postos a calquera outro concello galego. Os Martínez, Fernández, García, etc. non singularizan especialmente a esta vila. Mais cando baixamos ata o oitavo posto (segundo a súa orde de frecuencia por cada 1000 habitantes, en datos do IGE) comezamos a sentirnos como na casa, entre os Varela, Pena, Romero, Rey, Díaz, Iglesias, Cartelle, Montero, Pereira... A cada quen viralle unha faciana, ou varias, aos miolos. Ou a propia. Poderemos atopar vencellos con municipios limítrofes, e particularidades pulpeiras. Se pertencemos a unha longa estirpe pulpepira, ou non tan longa. Eu non me podo queixar, ¿e ti?

10/02/11

A luz da verdade



A luz da verdade sempre prevalece
sobre a obscuridade da mentira
e a difamación.


Con esta frase aspirante a proverbio saudou o ano o aínda Alcalde de Mugardos a algúns (non todos) os fogares da vila. Premonitoria. Dúas semanas despois de entrarmos no 2011 saltaba á prensa iso que os medios de comunicación gostan de chamar "crise" no seo do BNG, onde catorce afiliados/as anunciaban a súa baixa como consecuencia dun proceso escuro que esperta moitas dúbidas sobre o funcionamento san e democrático do Bloque Nacionalista Galego na bisbarra. Mais serán os seus responsables comarcais os que teñan que dar contas do balanzo da súa xestión, non eu.

A Xosé Fernández Barcia preguntáronlle o pasado 17 de xaneiro no Canal 31 sobre a marcha desas 14 persoas, ao que respondeu sibilinamente, deslizando un falso (¡inxurioso!) impago da metade desas baixas para reducilas, para ningunealas, para desacreditalas. Para rebaixar o seu número de 14 a 6 nunha estrana operación matemática (¿14-7=6?). Nin a honra propia debería defenderse máis que contando a verdade, nin a allea debería atacarse mentindo.

Escúdase en que o propio Responsable de Política Municipal do BNG comarcal refrendou a limpeza do proceso. Eu, polo de agora, presento aquí o revelador "timeline" das cousas, tamén refrendado por unha resolución do propio Consello Comarcal. ¿Alguén da máis? Si, hai máis e máis polo miúdo nesa propia acta que non debera transcender publicamente agás que alguén volva a poñer en dúbida a credibilidade das persoas que padecimos a "limpeza do proceso", que foi máis un "proceso de limpeza".



A serenidade a experiencia e a seriedade.


Fronte a ameaza dunha candidatura que poida loitar polo mesmo espazo electoral que se lle presupón ao BNG (presupoñamos primeiro que o BNG de Mugardos loita actualmente polo voto de esquerdas e filo-nacionalista, que xa é moito presupoñer), fronte a esa ameaza Xosé Fernández Barcia contrapón "serenidade", "experiencia" e "seriedade". Serenidade que, Pleno tras Pleno, desaparece perante os ollos da cidadanía, Serenidade que lle fai dar "bandazos" a remolque da oposición pola súa incapacidade para facer cumplir as normativas vixentes, que se torna "paranoia" cando se acusa á oposición de tramar operacións xudiciais, como se no seu día o imputase a Coordinadora Xeral de EU-IU e non un xuíz; Experiencia que o leva a zoupar unha e outra vez sobre as mesmas pedras e a esquecer que esta vila non comeza nos maiores, que estes tamén teñen preocupación polo futuro de seus fillos e seus netos, que atopan en Ares iniciativas que están a anos luz de fluír polos miolos do experimentado Alcalde e o seu equipo (?) de goberno; a Seriedade que fai que ano tras ano o Concello de Mugardos despilfarre recursos humanos e milleiros de euros (¡milleiros!) por mor dunha nula planificación e seguimento das obras municipais.

Nunha cousa ten razón X.F. Barcia: só a indiferencia da xente desta vila podería mantelo no seu posto, "sereo" e "satisfeito".

02/02/11

A nova web do Concello de Mugardos (e II)


"Era unha prioridade actualizar a páxina". Así se expresaba Xosé Fernández Barcia o 29 de decembro para xustificar a renovación da web municipal. 36 días despois o Goberno do Concello de Mugardos publicou 3 notas informativas. Cando o habitual noutras webs municipais é a publicación diaria para veciñanza, en Mugardos sácase unha nota cada 12 días. A última delas, escueta, o 17 de xaneiro.

"Era unha prioridade actualizar a páxina". Si, era e é, porque a información actualizada deixou de ser un servizo á cidadanía hai tres anos, e continúa a selo.

Mais non é so a cantidade, senón a cualidade da información que se publica a que en ocasións incumple o propósito de utilidade pública. No último Pleno presentouse unha moción por parte de tódolos grupos da oposición denunciando o uso partidista da web e reclamando un regulamento de uso para ela. O Alcalde opúxose, mais xa corrixiu algunhas liñas da redacción orixinal, agochando as mencións directas a siglas e programas electorais.

O desenvolvemento dun regulamento de uso dunha web municipal, pagada con cartos públicos, e destinada a ofrecer un servizo público, é fundamental. Non debe ser nunca plataforma de proxección electoral nin de quen goberna hoxe, nin de quen gobernará mañá. Debe quedar clara a diferenza entre web municipal e bitácoras partidistas. Porén, a día de hoxe a última nova publicada polo Concello e a última publicada no blogue do BNG coinciden en data, en contido e ata na foto empregada. Equivócase o BNG de Mugardos (ou o que quede del), se pretende asimilar partido e goberno, ao estilo do que paradoxalmente adoitaba denunciar en tempos de Fraga Iribarne. Unha fuxida cara adiante. Unha deriva. Unha vergoña.

01/02/11

A nova web do Concello de Mugardos (I)


O mércores 29 de decembro presentaba o Goberno deste Concello de Mugardos a nova web que dará servizo á veciñanza nos vindeiros anos. En palabras do propio Alcalde "era unha prioridade actualizar a páxina". Si que o era... e segue a selo.

Cara fóra o redeseño da web municipal concédelle maior peso ás imaxes, é máis visual. Anunciouse tamén a inclusión do programa SIGEM, que deberá permitir e axilizar a tramitación online de axudas, licenzas, pagamentos ou subvencións, mais do que aínda non se dispón. Outra novidade é tamén a aparición do "Buzón de suxestións", que favorece a comunicación directa co Concello, aínda que se bota en falta saber a quen nos diriximos. As respostas que o Concello poida darnos, a diferenza do que acontece en webs municipais como a de Ares, non serán públicas.

Cara dentro, como a propia SDWeb (empresa programadora da nova web) explicou na súa presentación, a nova estrutura amplía as posibilidades de incorporar novas funcionalidades. Para a edición de contidos substituíuse o sistema wikitexto polo WYSIWYG, o que fará que as persoas encargadas de engadir contidos se atopen nun entorno algo máis familiar, mais tamén abre as portas á descoordinación de estilos e conseguinte desorientación do/a visitante. Porén, como os propios técnicos explicaban “o que importa é que teña información actualizada”.

En liñas xerais, estas son as novidades fundamentais da nova web. Os estándares de accesibilidade xa se cumprían anteriormente. A organización da información que se ofrece (diferenciación entre Concello/Municipio) mantén o que xa existía. Non se observa unha ampliación suficiente da documentación aportada dende o Concello en seccións como Historia, Xeografía, Galería de imaxes ou Rotas, agás o engadido dun apartado propio para a Festa do Polbo.

Sobre a necesidade da actualización de contidos, e da súa cualidade, comentarei noutro momento.