Mugardesas/es ilustres: comunidade do IES Mugardos

Con máis de 2400 reproduccións en menos dunha semana, apostaría que estamos perante o primeiro vídeo viral 100% mugardés, protagonizado polo alumnado, profesoras, profesores e persoal non docente do IES Mugardos, que apunta unha cuestión social fundamental: a igualdade entre mulleres e homes, e que o fai mobilizando principalmente á mocidade nun momento onde conven erguer a garda, xa que os datos sobre malos tratos na adolescencia repuntan.

Que rule.

Consolidando o bo nome gastronómico de Mugardos

Ou como a cociña mugardesa, por enésima vez, goza de repercusión nacional ;)

Do polbo de Mugardos

Hai quen pelexa por defender que a mellor tortilla do mundo é a da súa nai. Nós témolo máis claro: o mellor polbo, o noso.

Para os impacientes, a partires do minuto 37.

Debate coxo en Canal 31 (e Cadena Cope)

Xosé Antón Bouza (BNG), Ignacio Fernández (PSOE) e Juan Domingo de Deus (PP) foron os tres participantes do debate sobre o balanzo da xestión municipal 2007-2011 do pasado xoves 7 en Televisión Ferrol Canal 31. Así, de primeiras, bótase en falta a presenza da cuarta das candidaturas confirmadas para as eleccións, a de EU-IU. Consultando directamente polo asunto a Pilar Díaz souben que non recibiron convidación de Canal 31 para participar no programa. Mal comeza a canle ferrolana se a súa intención é ofrecer un servizo informativo plural e veraz.

Non puiden ver o debate en directo, polo que só accedín via YouTube á súa primeira parte (dividida en catro vídeos). As miñas impresións foron:

• O único candidato á Alcaldía foi Juan Domingo. O BNG enviou ao voceiro do Grupo Municipal, número 3 para o 22 de maio. Polo PSOE Ignacio substituiu ao voceiro do seu Grupo Municipal, Juan Fernández, mais ningún dos dous se presenta ás eleccións este ano.
• O único en empregar o galego foi Xosé Antón Bouza, ainda que nalgunha ocasión para mentir, afirmando que tódalas dimisións de edís do BNG durante a lexislatura foran debidas a cuestións persoais. Pódese demostrar cunha simple consulta á acta do Pleno de decembro do 2010.
• Para Bouza o resumo de goberno é sinxelo: foi todo "unha marabilla" de xestión, con diálogo aberto dende o goberno aos partidos da oposición. Que ninguén procure indicios da máis mínima autocrítica, porque non o ha de atopar.
• O discurso de Ignacio basicamente consistiu nun "fixéronse cousas, pero todo foi grazas ao PSOE na Deputación, no tempo que gobernou a Xunta, e no Estado", malia que recoñece ter mantido xuntanzas estériles con Elena Espinosa ou Xavier Carro.
• Juan Domingo lanzoulle varios dardos a Bouza: falta de participación (compartido con Ignacio), inmobilismo provocado por contínuas crises internas, promesas tardías. Contradíxose cando, logo de criticarlle a Bouza a mención de "proxectos futuribles" nun debate de balanzo de xestión, aproveitou para anunciar unha proposta non de lei para desenvolver os Bens de Interese Cultural (BIC). Iso tamén é "futurible", Juan Domingo.
  
• Polo visto, o grande problema turístico de Mugardos é o bloqueo do hotel no Castelo da Palma. Como se fose iso o que solucionase o problema das 0 camas dentro do casco urbán da vila ou do relanzamento da Festa do Polbo, agora que xa ten a etiqueta de Interese Gastronómico. ¿Alguén notou especial cambio respecto aos anos nos que non o era, aparte do medre da "zona VIP"? Só Juan Domingo pareceu interesado en renovar as ideas da data máis sinalada do calendario mugardés.

Polo demais, é unha mágoa que debido a un erro técnico non se poida consultar vía web a segunda parte do debate, onde se abriron os teléfonos ao público. É de supoñer que haberá máis programas dedicados á campaña electoral en Mugardos que podamos debullar. Para daquela sería desexable que Canal 31 tivese a ben convidar a tódalas candidaturas en disputa da Alcaldía. Por iso de podérmonos formar unha opinión contrastada.

Actualización a 13/04/2011

Hoxe ás 19:30 a Cadena Cope Ferrol entrevistaba, por separado, a tres dos candidatos: Juan Domingo de Deus (PP), Carlos Fernández (PSOE) e Xosé Fernández Barcia (BNG). Chama atención novamente a ausencia de Pilar Díaz (IU).

• Comezaba Juan Domingo, que continuaba a voltas co Castelo da Palma e a iniciativa de desenvolvemento dos BIC presentada polo PP, aínda que engadía novas cuestións no incipiente debate turístico da vila como a inexistencia dun plan integral. Sobre as políticas do mar non soubo dicir nada con máis substancia que "estivemos a carón da xente". Apuntou ao conxunto da oposición como parte fundamental para sacar adiante a piscina mancomunada e o campo de herba artificial.
• Carlos Fernández gababa as cifras da súa candidatura: 10 mulleres, 10 homes, 38,5 anos de media, 50% de afiliados e 50% de independentes. Destacaba o "obscurantismo, sobre todo nos últimos catro anos" do goberno de Fernández Barcia, mais evitaba pronunciarse sobre un pacto post-electoral co BNG e trataba de esquivar a pregunta cun "non imos necesitar pactar con ninguén" que semella pouco críble. Sobre a situación económica en Mugardos, lembrou a dimensión "europea" da crise, mais prometeu mellorar a participación de veciños, asociacións, turismo, cultura, inversións ou servizos. Denunciou a arbitrariedade das subvencións a entidades sen fin de lucro.
• Xosé Fernández Barcia comezou a entrevista lanzando unha batería de promesas: facer de Mugardos un referente turístico, construír unha ronda de saída do peirao da vila, sendas peonís en Santa Lucía e O Segaño, prazas de aparcamento, mellorar a Festa do Polbo... Cando a xornalista lle preguntou sobre a crise interna desatada no BNG de Mugardos nas últimas datas Barcia confirmaba que a consigna electoral do BNG sobre ese tema será clara: mentir. Así, negaba calquera crise e acusaba ás persoas que marcharon da organización nacionalista de estaren "traballando para outras forzas políticas" xa antes de causar baixa.
• Por último, destaca a pregunta común que se lles fixo aos tres candidatos arredor de dous problemas que os veciños de Meá veñen denunciando a respecto das industrias de Punta Promontorio: os cheiros contínuos e a demora na aplicación do Plan de Emerxencia. Juan Domingo aseguraba ter mantido xutanzas co Director Xeral de Protección Ambiental, o Director Xeral de Protección Civil e o Conselleiro de Presidencia, mais agárdase aínda polos seus froitos. Carlos respondía de xeito errático, anunciando unha "posición intermedia" e lembrando que "uns veciños están en contra e outros a favor" (?) antes de dicir que faría "cumprír tódalas obrigas das empresas". A Barcia abondoulle con asegurar que "Reganosa é imposible que produza cheiro, en todo caso Forestal" (a xornalista preguntáballe polo conxunto de Punta Promontorio) e aproveitaba para reclamarlle a Xunta maior implicación para poñer a andar o plan de emerxencia.

¡Salven a los Mugardos!

A campaña de promoción da nosa vila máis productiva de tódolos tempos (ever and ever). Sen dúbida. ¡Fóiselles das mans!

O mes da peseta

Non sorprende demasiado a repercusión da enésima campaña de Portomagno, a Asociación de Empresarias/os de Comercio e Hostalería de Mugardos. Unha, porque co volume de iniciativas que desenvolven ao longo do ano algunha vez habían de conseguir dar co quid mediático. Outra, porque en tempos de crise á prensa resúltalle atractiva a proposta da volta á peseta, como unha metáfora da desesperación económica que padecemos ata non sabemos aínda cando.

Parabéns a Portomagno e sorte con esa outra campaña en marcha: o Día do Pai.

Olimpíadas de Peñas 2009: O vídeo resumo

O 28 de novembro do 2008 dez mugardeses/as xuntáronse no pub O Trope e brindaron pola fundación da Comisión de Caralladas. A súa teima era reinventar a festa nesta vila, que nunca volvese a ser o mesmo. O primeiro gran proxecto foi argallar unhas Olimpíadas de Peñas no verán, durante a semana que vai dende a Festa do Polbo ata as Festas do Carme. Peñas xa tiñamos, camisolas cada unha delas tamén, só facía falla prender o lume porque a leña xa estaba lista.
E prendeu. O facho olímpico percorreu Mugardos para inaugurar os Xogos e a troula non parou en sete días. Contabamos con xuntar unha dúcia de peñas, participaron dezasete. Contabamos con 60 ou 70 caralletas, pasamos dos 300. Botamos por fóra. Conseguímolo. Ata o cura aprazou unha misa para ver a Subida de Carretillas que rodeaba a igrexa.
A festa mugardesa non volverá a ser a mesma. Será mellor. E será grazas á xente desta vila, e será tamén grazas á xente de fóra á que lle ferverá o cú por coñecer a troula pulpeira. Porque a troula pulpeira agora é moita troula.

Canto a Mugardos

Voltamos das vacacións, que xa viña sendo hora. As Olimpíadas de Peñas deixaron na reserva as gañas de palique blogueiro, pero xa me vou recuperando.
Comezo cunha débeda pendente contraída con Antonio Cartelle, que dende fai uns meses engrosa a nómina de amizades pulpeiras. No seu día publiquei a letra do Canto a Mugardos que el compuxo, hoxe tócalle á música e á partitura. Agardo que vos preste.
Comezamos (de novo).

Na morte de Santiago Torrente

No club da xente que loita por un mundo mellor non che piden ningún carné.

Festival de solidariedade cos traballadores de ASTANO

Ás veces o tempo semella xirar en espiral (cara adiante pero repetindo vellos escenarios). ¿De que é víctima ASTANO? ¿Das sancións impostas dende a UE polas subvencións do Estado? ¿O mesmo Estado que hoxe lle saca as castañas do lume aos especuladores banqueiros? ¿Por que non tamén ao estaleiro civil da Ría de Ferrol? Eiquí déixovos o primeiro dos fragmentos do Festival de solidariedade cos traballadores de ASTANO celebrado o 10 de febreiro do 1985 e do que fai xusto dous anos que podemos gozar todos grazas ao amigo Calidonia. E se alguén lle atopa sentido a isto, que o diga.

Mugardeses ilustres: Taru

A Taru e os Paxaros Coiro xa lle dedicara fai ano e medio unha entrada neste blogue o día que soou por vez primeira na Radio Galega. Dende aquela teño a sensación de que a súa carreira musical medrou constantemente. Atopeilles este vídeo no YouTube. Fai unha música simplemente deliciosa. Outro ilustre que agardemos volver a escoitar axiña por estes lares.

Caladiños: accidente* en Punta Promontorio

Onte, mércores 27, a iso das 12 do mediodía, comezaron a soar sereas en Punta Promontorio. Como unhas tres ou catro ao tempo. Dende onde agora estou escribindo sepáranme non ben os 450 metros do tutti frutti industrial perpetrado por Tojeiro. As sereas escoitábanse ben, berraban alto. Como estes días andan a falar da chapuza de plan de emerxencia convencinme de que se trataba dalgo diso, pero o son das sereas desacougaba un pouco e pechei as fiestras da casa, non fora ser. Duraron dous ou tres minutos e logo calaron para dar paso pouco despois a outra de son distinto e máis continuado. "Andarán probándoas", pensei sen querer darlle máis importancia.
Agardaba con escepticismo a hoxe para enterarme pola prensa do que realmente pasara. Non fixo falla. Vía Chuza! din co vídeo que tedes aquí arriba e logo atopei a nova do accidente no complexo petroquímico. Os de sempre (uns e outros), caladiños coma bos lacaios de quen insire xenerosamente publicidade nas súas páxinas. É lamentable a falta absoluta de respecto que teñen por nós. A ocultación da realidade. A mentira. E xa non se trata de calar aos que nos opoñemos a que unha planta de gas a metan onde a meteron. Trátase da perda de dignidade dun pobo enteiro. Dos que estamos en contra e dos que están a favor. Porque supoño eu que os que queredes a Reganosa en Punta Promontorio non lle entregastes un cheque en branco para que vos chulee con cousas como esta e moito piores. Estariades bos.

P.D.: Cando menos, unhas palabriñas do señor Alcalde dando conta do acontecido ¿non? ¿Que temos que facer a vindeira vez que soen as sereas? Porque eu non teño nin puñetera idea e teño dous tanques diante dos fuciños. Un pouquiño de seriedade non viña mal.

* Nota de Ártabra 21: "A nova que publicou Artabra 21 às 01:48 hrs do 28/08/08 na súa primeira edición e ampliada logo en dúas edicións máis, en relación a un accidente ocurrido en "Forestal del Atlántico" corresponden realmente a setembro do 2007. A fonte que enviou as imaxes as databa no día de onte [27.08.2008] polo que deu lugar a confusión. A noticia se reafirmou ao dar outra fonte información das sereias de alarma que se escoitaron en Mugardos. Ártabra 21 continua investigando sobre a orixe destas imaxes e o porqué non apareceron publicadas antes. Desde Artabra 21 pedimos desculpas pola confusión creada e reafirmamonos no compromiso de continuar informando dun xeito crítico e veraz sobre todo o relacionado coa planta regasificadora de Mugardos."

Xa que logo, e como parece que accidente non houbo, xorden outras preguntas: ¿Poden unhas instalacións de risco como as de Punta Promontorio facer saltar as alarmas (que como o seu propio nome indica, serven para "alarmar") como se da proba de son da orquestra do patrón se tratase? ¿Non é máis propio de xente seria dar debida conta? ¿Foron definitivamente probas de son ou aconteceu realmente algo? ¿Haberá máis probas de son sen avisar á veciñanza? ¿Como distinguiremos entón as probas das alarmas verdadeiras os que vivimos preto da planta? ¿Sairá un speaker con aquilo de "si, si, hola, si, probando, uno, dos"? O meu desacougo foi real. Pediría un pouco de responsabilidade a quen competa.

Balakandra

Comparto o descubrimento que veño de facer. Os Balakandra son de San Sadurniño pero eu facíaos fillos adoptivos sen pensalo máis. A iniciativa popular, claro, porque a vía institucional habíana de ter fodida acó e aló. Eche o que ten facerlle fronte ao stablishment.

Pegóuseme o ¡que perigo ten!

Ferrol, polo mar e pola vida (na morte de Carmelo Teixeiro)

Hoxe morreu Carmelo Teixeiro.
Hoxe o vento non deixou entrar ao «Cheikh el Mokrani», 14º gaseiro, na ría de Ferrol.

Nunca camiñarás só

Algo así, de corazón verde e branco, pero ao noso xeito:

Solteiros 0-2 Casados

Ou ese foi o resultado que percibín. O balón aquel non entrara :)

Vale, vale, as fotos: aquí a de todiños, aquí a dos casados e aquí a dos solteiros.
E vai tamén un vídeo con polémica.

Verbas de Eva Veiga dedicadas aos veciños pechados no Concello

Linguas cruzadas

Hoxe fago viaxe máis aló das fronteiras pulpeiras para rescatar do Google Video esta reportaxe e ofrecerlla a canta xente nova da vila teña a ben dedicarlle uns minutiños. Identifiqueime moito coa rapariga de Marín que recoñecía ser a única galegofalante do seu instituto, inda que nos meus tempos chegouse a extender un chisquiño a "epidemia" ;)

Entrou

Á segunda, pero entrou. E como mañá non estou, velaí a razón:

Rolda de prensa dos veciños de Meá (día 5)