Custou moito tempo recuperar unha categoría que ao Galicia lle pertence pola súa historia, pola súa masa social, polo seu prestixio como un dos mellores clubs aficionados de Ferrolterra. A do ano pasado foi a mellor clasificación do Galicia de Mugardos en 25 anos, desque a mediados dos 80 rematara 6º, naqueles tempos nos que chegara a rozar cos dedos da man a Terceira División.
Os tempos seguen sendo bos, o Galicia segue loitando na división de prata do fútbol galego, pero a realidade demóstranos o excepcional da campaña pasada e lémbranos o que custa a categeoría. Hai seis anos non fomos quen de manternos. Tardamos catro tempadas en volver, pero non queremos marchar.
O domingo ás 17:00 a afición galicista será o duodécimo xogador no campo da Pedreira. Contra o Foz romperemos esa xeira de sete partidos sen coñecer a victoria que nos condena ao sufrimento. Son cinco as citas que restan na Pedreira, só cinco, e o equipo precisa dos seus seareiros. Pagará a pena, como nas grandes xornadas que nos ten ofrecido.
Ningún comentario:
Publicar un comentario