¿Que foi das festas populares?
Outrora froito do traballo do propio pobo a festa foise avellentando, esquecendo á poboación entre os 16 e os 40 anos –xustamente a máis festeira– para centrarse na fórmula cochitos+orquestra. Á mocidade quedábanlle os bares. A festa non se facía para ela nin ela facía a festa. E así, aos poucos, foi morrendo ao mesmo ritmo co que as comisións de festas tradicionanis esgotaban, sen relevo, os seus folgos.A festa do pobo, para o pobo e polo pobo.
A Festa (en maiúscula) é diversión. É unha válvula de escape das tensións do ano, pero tamén unha bomba de osíxeno para o comercio e hostalería locais. Coa festa gañan tódalas partes. Mais, ¿como facer sen cartos? Podería haber varias respostas posibles, e aquí en Mugardos ofrecemos unha delas: converter á xente espectadora en protagonista; facer que o espectáculo sexa a súa propia diversión e o inxenio dos participantes un foco de atracción ao visitante. A idea, nestes lares, ven funcionando dende hai xa tres anos cunha fórmula eminentemente participativa e economicamente sostible. Moi barata.O papel da administración pública é pretendidamente inexistente. O feito de non constituírse en Asociación Cultural inmuniza á Comisión de Caralladas fronte ao oscilante mundo das subvencións municipais e provinciais. Non quere axudas porque non as precisa. Ao máis que se ten chegado foi á coordinación de horarios co persoal técnico que xestiona as actividades organizadas polo Concello nas dúas primeiras edicións das Olimpíadas de Peñas (2009 e 2010). Agora xa nin iso. Porén, tanto o novo goberno municipal tende a invisibilizar un movemento puramente social que xa sobrepasa a súa capacidade de convocatoria como este movemento invisibiliza ao goberno municipal. Cada un ao seu.
O modelo mugardés podería ser exportable. Funciona e rescata o ambiente trouleiro que puido ter morto coa desaparición da Comisión de Festas de Mugardos logo do verán do 2008. Antes de chegar o 2009 nacera xa a Comisión de Caralladas. O que é e o que pode aportar como idea base para outras festas agonizantes tédelo aquí:
Sr. Pena:
ResponderEliminarson Ramiro. Tal vez me recorde dalgunha vez que nos disfrazamos de "zombis" para infiltrarnos sen perigo nas linhas inimigas ;)
Resulta refrescante a súa exposición e a súa concepción da Festa: en efecto, ¿non foi sempre o Entroido unha representación do mundo ó revés? ¿Qué fan os poderes públicos acaparando o que debía ser pura motivación popular? ¿Qué fai a xente acudindo a festas de toda clase que naceron como algo espontáneo e popular e acabaron ritualizadas e sometidas ó imperio da subvención? Ben está que os concellos colaboren como poidan, facilitando o traballo dos voluntarios que lle requiran tal axuda, pero unha festa organizada desde o poder ten tanto de popular como a chamada música folk. É puro folklore ou folklorismo. Que teñan moito éxito nas súas iniciativas e que o resto dos zombipulpeiros empece a espertar e a saír dos seus cadaleitos con TDT incorporado. Unha aperta.
Graciñas polas túas palabras, Ramiro.
ResponderEliminarNon deixa de ser unha opinión particular miña, claro, pero coido que é un erro agardar que a dinamización cultural, deportiva e económica teña case sempre a dirección poder > cidadanía e xa case nunca cidadanía <> cidadanía. Entre outras cousas, porque deixamos en mans duns poucos o futuro de todos. E non sempre hai garantías abondo de non padecer unha absoluta e crónica mediocridade.
Canto á festa sempre me chocou o concepto de "popular" coa institucionalización. Chámanme moito a atanción o Magosto e Entroido ourensáns, as romarías de todo o país, festas como a da Dorna de Ribeira ou da Fraga, n'As Pontes... alí onde o pobo é productor e consumidor ao tempo. É fundamental e o único xeito de sustentabilidade.
E dito isto, aos poderes públicos si se lles agradecería un xesto: o de aumentar o eco de todo canto proxecta a imaxe de Mugardos. Refírome, por exemplo, á case hora e media de tertulia sobre as festas celebrada en Canal 31 o 14 de xullo pasado nas que, perante a oportuna pregunta sobre as iniciativas cidadás dunha espectadora, o Concelleiro de Cultura, como dixen, invisibiliza-evita promocionar a iniciativa popular das peñas, cunha demostración absoluta de miopía. Agradece, iso si, a colaboración de Forestal e Reganosa (deixando patente cara onde dirixe a ollada este goberno municipal).
Aventúroche a liña da resposta se se lle preguntase ao respecto: "Iso non ten nada que ver co Concello". Co goberno non, certo, pero con Mugardos si, e moito. O dito: unha oportunidade perdida de engadir valor turístico á nosa vila. Pura e absoluta miopía. Iso si, cando toca vender palabras baleiras, véndense.
Saúde e festa, amigo.