Como a auga que baixa polo monte e sempre atopa o camiño cara o mar. Así acontece coa forza do pobo que pide paso. Finalmente, ráchanse os diques de contención erguidos en forma de muros de silencio.
A loita pola legalidade na Ría de Ferrol resolverase en dous tribunais: o da Xustiza, que xa enceta a recta final dun longo camiño; e o do Tempo, cuxa perspectiva retratará para as xeracións vindeiras o papel que cada quen xogou nesta barbarie.
Dezaseis anos despois as sentenzas do Tribunal Supremo van estreitando o certo ás falcatruadas e as organizacións políticas noutrora permisoras reconsideran a posición fronte a forza dos feitos.
Parabéns á veciñanza de Meá, que para min será xa sempre o maior exemplo de perseverancia deste recuncho do país.
